در کشورهای توسعه یافته وظایف نهادهای نظارتی مشخص و محدود ولی ارزش و کارکردهای آن بسیار مهم و حیاتی تلقی شود. این ساختارها با دایره ای از اختیارات بزرگ امکان سرکشی و کنترل همه فرایندهای بازار از سلامت کیفی و کمی کالا و رصد و پایش عرضه نامناسب و عدم رعایت حقوق مصرف کننده را مد نظر قرار می دهند به طوری که عملاً حضور آنها در بازار توسط هیچ کس احساس نمی شود ولی تاثیرگذاری آن نیز بر هیچ کس پوشیده نیست و همگان بر ضرورت حضور آنها اذعان دارند.